Tymczasem-psikus, i to we wrześniu.. bo zupełnie brak mi słów, myśl o nim nie chce układać się w zdania, nawet te najprostsze.
Myślałam o umieszczeniu mego zdjęcia- bo chyba moja mina mogłaby zobrazować to co czuję najdokładniej, ale obawiałam się, że taki wyraz twarzy mógłby zniechęcić obserwatorów, zaglądaczy i przypadkowych wędrowców blogowych.
Toteż skrobię.... krótko, no bo jakżeby inaczej.
Pachnie zielem, po prostu. Laikowi podstawić zaparzone siano, wcisnąć, że to super herbata bogata w antyoksydanty i inne polifenole i uwierzy... takoż i tu wierzyć muszę, że to co czuję to jest herbata... Burmese, a nie sianowaty ferment z dodatkiem pokrzywy, jaki czuję mym narządem. Na dokładkę nie brak temu goryczy i dziwnej ciężkiej dymności jakby ktoś próbował sfajczyć namoknięte deszczem chaszcze .
Zepsuto czekoladę, zepsuto herbatę, chociaż nie, ani zapachu ani smaku tej herbaty nie znam, może sama z siebie jest zepsuta... posłodzili zgnębione pokręconymi porami roku, zawilgotniałe i zaschnięte zielsko cukrem, posypali czekoladowymi wiórkami, dorzucili prę gałązek mięty plus stare geranium ze zdrewniałą łodygą- i tak powstał Chocapic ;]
Jednak nie wrzucę Nomad Tea do szuflady, zużyję wszystko na spotkanie z pewną panią urzędniczką, z którą i dziś miałam do czynienia i będę się baaardzo mozolić z papierzyskami, żeby pokoik dobrze przyjął zapach, niech ma!
Nuty zapachowe:
głowy: bylica, dzika mięta, kardamon, czekolada
serca: zielona herbata Burmese, liście geranium
bazy: cukier, esencje drzewne
Co za szatański pomysł ! :)))
OdpowiedzUsuńPrzy moi obecnym katarze myślę,że nawet ja bym nie poczuła tego "siana" ;p
Widzisz Martuś można znaleźć plus kataru;) Mam nadzieję że ta Pani-Ważna-Urzędniczka się nie przeziębi w najbliższych dniach hyhyhy ...;>
OdpowiedzUsuńWredna bestia jesteś. :) Jędza i tyle. ;)
OdpowiedzUsuńWyznam przy okazji, że do recenzji Herbatki zabieram się z jeszcze większą gorliwością od Ciebie. :) Bo tak trudno napisać o niej coś dobrego, ani nie wiem, jak toto ugryźć. To pewnie dlatego, że pamiętam, jak swego czasu Sabb ochrzciła Nomad Tea mianem "futra z niepranych jaków" czy jakoś tak. ;P
"Powodzenia" z Urzędniczką! ;)
Pewnie jestem, inni ujmują to tak, że nie potrafię być dłużna.. no coś w tym jest,gdybym nie była to zginęłabym marnie, dawno temu ;)
OdpowiedzUsuńAaaa, wiem jak pachnie futro "niepranego" jaka, tzn żywego... powiem szczerze, że czułam gorsze wonie.. ale kurcze... żeby herbata? tak?
Na urzędniczkę polecono mi Lutensowego Irysa, aż poszłam zobaczyć co na ten temat sądzi Sabbath, no i muszę powiedzieć że chyba też by się nadał...
Dziś mam ciężką wyobraźnię ale flakonik ładny. ;) Jak poszło z urzędniczką? :**
OdpowiedzUsuńno właśnie że nie poszło..:/
OdpowiedzUsuńWiedźmo, jak pisałam o dojeniu niepranych jaków. :))) Futro to jeszcze byłby luzik.
OdpowiedzUsuńZaparzone siano - yesss...
A urzędniczce, niech się JAKoś wiedzie. :ppp
To jeszcze lepiej;)) Postaram się sprawić jej nieco "przyjemności" ach jaki ża, że pozbyłam sie N.Kamali ;pp
OdpowiedzUsuńWszak dodałam "czy jakoś tak". :)
OdpowiedzUsuńTwoja wizja, Sabbath, była i tak mocno sugestywna.
Zgadzam się; przy dojeniu futro to pikuś! ;)
Wiedźmo. :*
OdpowiedzUsuń